Voor het eerst op 4 mei
GELDROP - Maria Behgoui werd in 1968 geboren in Teheran als vijfde in een gezin met zeven kinderen. Na de middelbare school is ze in 1987 getrouwd. Samen met haar oudste zus heeft ze een eigen beauty- en kapsalon gehad. Als schoonheidsspecialiste en kapster kwam ze in Iran vaak bij vrouwen thuis en leerde zo veel over de onderdrukking van vrouwen.
Ze zette zich in haar land af tegen oneerlijkheid tegenover vrouwen en streed voor rechtvaardigheid. In 1995 ontvluchtte ze Iran en kwam begin 1996 met twee kinderen aan in Nederland. Gewerkt zij als vrijwilliger onder andere bij hospice Dommeldal in Sint-Oedenrode, als kok voor senioren in uit Son en Gerwen en Nuenen en als buddyhulp in 's-Hertogenbosch en Amsterdam, Vertrouwenspersoon bij gemeente Amsterdam en op dit moment zij woont in Nuenen.
"Dit jaar beleefde ik de Nationale Dodenherdenking voor het eerst van dichtbij, samen met mijn partner en zijn familie. Ik kende het alleen van televisie, maar nu voelde ik de stilte, de eerbied, de adem die stokte – van dichtbij.
Terwijl ik daar stond, gingen mijn gedachten terug naar mijn eigen oorlog. De jarenlange Iran-Irakoorlog, die mijn jeugd, mijn moederschap, mijn leven tekende. Het gegier van gevechtsvliegtuigen, het huilen van sirenes, het vluchten naar schuilkelders, de duisternis, de angst, het vuur en de instortende gebouwen boven onschuldige mensen.
En toch voelde ik iets anders die avond: trots. Trots op de mensen die vielen, op de mensen die weerstand boden, die bleven geloven in menselijkheid.
Twintig jaar lang mocht ik buddy zijn van een van hen: professor Johan van Hulst – een held die tijdens de Tweede Wereldoorlog honderden Joodse kinderen redde uit handen van de nazi’s. In stilte, met gevaar voor eigen leven. Hij werd 107 jaar oud. Tot zijn laatste dagen droeg hij de herinneringen, het verdriet én de hoop. Hij was wijs, bescheiden en groots.
En 4 mei … eerde ik hem. En allen zoals hij."
In stilte. In liefde. In licht.
In Stilte en Licht
We zwijgen
voor wie viel in duistere tijden,
voor wie vluchtte met hoop in de hand.
We herdenken
met tranen die spreken
voor wie lijden nog altijd bestaan.
We eren
de moed, de pijn,
en het leven dat weer verder ging.
Vrijheid is geen gegeven—
het is een belofte
die wij samen bewaren.
Maria Behgoui
Download de gratis app van Geldrop-Mierlo24 en mis niets → Apple | Android
